Tuesday, October 27, 2015

Երկիր Մեդիայի էժան ու ցածրորակ քարոզչական հնարքները արդեն անթաքույց բնույթ են կրում

Հայաստանում ընդդիմադիրների ու <<այլընտրանքայինների>> առավել հաճախ հնչող բողոքներից մեկն այն է, որ հեռուստաեթերում ընտրողական մոտեցում է ցուցաբերվում ու մենակ իշխանության ներկայացուցիչներին են լայն հարթակ տալիս։
Հետո էլ ծաղրում էին հեռուստաընկերություններից մեկին՝ միայն մեկ քաղաքական ուժի փիառվ զբաղվելու համար։
Հետո էլ կողմնապահության, անաչառության բացակայության, պրոֆեսիոնալիզմի և բազմակարծության բացակայությունից են գանգատվում։
Այսուհետև այդ ամենը արդարացիոորեն կարելի է վերագրել նաև Երկիր Մեդիային, այն տարբերությամբ, որ եթե այլ ալիքներում ՀՀԿ-ին ու ԲՀԿ-ի գերիշխանությունն է, ապա այստեղ էլ Դաշնակներին են բրթում ու ողջ այն բացասական երևույթները կիրառոմ են՝ հենց այդ նպատակով։
Դե գիտեք, դաշնակները հերթական անգամ փոխել են իրենց քաղաքական ուղղվածությունը և ամեն ինչ կրկին գնում է նոր կոալիցիա կազմելու ու նույն այն դաշնակները, ովքեր հրաշալի քառյակների մեջ էին մտնում, կենսաթոշակային ռեֆորմի դեմ էին պայքարում, այսօր հանդես են գալիս <<Այո>>-ի ճամբարում։
Սակայն ոչ այնքան Սահմանադրական բարեփոխումներից եմ  ցանկանում խոսել, ոչ էլ ՀՅԴ-ից՝ որպես էդպիսին։ Խոսքս լինելու է հեռուստադիտողին ու հյուրերին չհարգելու մասին, որի վառ օրինակ էր <<Բարձրաձայնի>> վերջին թողարկումը ու դրա հաղորդավար Գեղամ Մանուկյանի կեցվածքը, որին ականատես կարող եք լինել ստորև։
Ինձ համար նորություն չէր, որ ոչ հեռուստաընկերության կուսակցական պատկանելությունը, ոչ էլ կարող եմ ասել, որ մինչև էս Մանուկյան Գեղամին համարել եմ ամենապրոֆեսիոնալ ու վիդեոգենիկ հաղորդավարը մեր հեռուստաեթերում, բայց նրա <<Բարձրաձայնի>> վերջին թողարկումը հենց այն լրագրողական անպարկեշտության կարկառուն դրսևորումն է, որը անարգանքի է հավասար՝ թե՛ հյուրերի, թե՛ հեռուստադիտողի նկատմամբ։

Հաղորդման հենց սկզբից աչք է ծագում, որ Գեղամ Մանուկյանն անում է ամենը, որպեսզի ամենից շատ խոսա Արծվիկ Մինասյանը ու հարցադրումներն էլ այնպես է դասավորում, որ Մինասյանը հնարավորինս շահեկան դիրքերից հանդես գա։ Ու միևնույն ժամանակ, նույն Գեղամ Մանուկյանը ոչ միայն հնարավորինս սահմանափակում ու կիսատ էր թողնում մյուս բանախոսների խոսքը, այլև որոշ դրվագներում արդեն անթաքույց վեր էր ածվում բանավեճի մասնակից կողմի՝ օժտված մոդերացիայի մենաշնորհով։

Դա շատ էժան է, որովհետև դա ակնհայտ է հեռուստադիտողի համար, առռավել ևս, որ դա թաքցնելու ու քողարկելու մինիմալ փորձ անգամ չի արվում, դա ակնհայտ է հյուրերի համար ու նրանից, որ ստատիստ-հանդիսատեսները ծափահարում են, դա ամենևին չի նշանակում, որ մտահաղացումը ստացված է, արդյունքներն էլ բավարար։ Համենայն դեպս ինձ համար էս հաղորդումից հետո Մինասյանի ասելիքը արժեք չունի, որովհետև ճիշտ ասելիքը նաման անազնիվ աջակցության կարիք չունի։ 

Սա անազնիվ է, որովհետև վստահ եմ, որ հյուրերին չի ասվել, որ իրենք գործ են ունենալու ՀՅԴ անդամի կարգավիճակից հանդես եկող հաղորդավարի հետ, որովհետև հակառակ դեպքում, դժվար համաձայնեին մասնակցել։ Ի՞նչ իմաստ կա մտնել մի բանավեճի մեջ, որի կառավարման բոլոր լծակները օպպոնենտի ձեռքերում են ու ցանկացած պահ քո խոսքը կարող են կտրել, պրովոկացիոն հարցադրումներ անել ու հնարավորինս անբարենպաստ դիսկուսսիոն վիճակ ստեղծեն։

Սա անհետաքրքիր ու նյարդայնացնող է հեռուստադիտողի համար, որովհետև նման թոք շոուներ նայում են բազմակարծության ու հավասար իրավունքներով, բայց տարբեր հայացքներ ու փաստարկներ ունեցող բանախոսների հետաքրքիր բաբավեճ տեսնելու համար, ոչ թե դաշնակցական կոնցեպցիաների մեծարման ու ստիպողական մատցուցման համար և առավել ևս ոչ դաշնակ-հաղորդավարի բենեֆիս ակնդրելու համար։

Մի խոսքով, եթե տղերքը որոշել են այս կերպ առաջ տանել իրենց տեսակետները, ապա դա տխուր է և տխուր է առաջին հերթին հենց Երկիր Մեդիայի համար։

Thursday, October 22, 2015

Եթե ՀԷՑ-ում շարունակվող կառուցվածքային փոփոխությունները այսպես շարունակվեն, ապա դրական փոփոխությունները սարերի հետևում չեն

Եթե ուշադիր հետևեք ՀԷՑ-ի ներսում շարունակվող արմատական փոփոխությունների մասին լուրերին, դա ձեզ բավականին մեծ լավատեսություն կարող է ներշնչել։ Տպավորություն է, որ Սամվել Կարապետյանն իրոք ձեռնամուխ է եղել ՀԷՑ-ը կորուստներով աշխատող բալլաստից վերածել եթե ոչ եկամտաբեր, ապա գոնե առանց վնասի աշխատող արդյունավետ կառույցի։

Ինչպես և հայտարարվել էր, հիմա տարվում են ընկերության ծախսերը կրճատելու ուղղված աշխատանքներ, որն արտահայտվում է բաժանմունքների միավորումով, կադրային կրճատումներով ու վերանշանակումներով, հաշվիչների փոփոխություններով և կարելի է ասել՝ ընկերության ամբողջական ռեստրուկտուրիզացիայով։

Ակնհայտ է, որ ընկերությունը տարիներ շարունակ խիստ անարդյունավետ մենեջմենթ է ունեցել ու հակատրամաբանական կադրային քաղաքականություն է վարել՝ կուտակելով հարյուրավոր իրար կրկնող հաստիքներ և չկարողանալով արդյունավետ տնօրինել դրանք։ Բնականաբար, սա ոչ միայն նվազեցնում է մատուցված ծառայությունների որակը, այլև հավելյալ ծախսեր է առաջացնում՝ աշխատավարձերի տեսքով։

Ընդ որում, ուշագրավն այն է, որ կրճատումների ու վերանշանակումների հիմնական թիրախն ընկերության ղեկավար օղակն է, այլ ոչ թե հասարակ տեսուչներն ու վարորդները։ Սա արդեն իսկ խոստումնալից է, սակայն ինչպես բազմիցս է նշվել, ընկերությունը վարկային փոսից ու անիմաստ ծախսերից հանելու համար միայն կադրային սեկվեստորն ու վերադասավորումը բավարար չեն։ Վնասների բերող առաջնային պատճառները էներգիայի կորուստներն են, որոնք մեծապես հետևանք են մաշված ենթակառուցվածքի և ընկերությունում տարիներ շարունակ ծաղկող կոռուպցիոն ու վնասարար գործելոճը, առնաց որոնց վերացնելու, անհնար է հասնել ընկերության արդյունավետության։

Wednesday, October 21, 2015

Պատժել չի կարելի ներել․ որտե՞ղ դնել ստորակետը՝ Լևոն Զուրաբյանի պարագայում


Կարծում եմ, որ հանրապետությունում բոլորի համար է արդեն պարզ, որ Լևոն Զուրաբյանը իրականում զրպարտել էր Գագիկ Հարությունյանին ու Վենետիկի հանձնաժողովին, հայտարարելով, որ ինքը փաստեր ունի, որ Հարությունյանը կաշառել է հանձնաժողովի անդամներին։ Այս ողջ ընթացքում Զուրաբյանը այդուհանդերձ ոչ մի փաստ չներկայացրեց և չարեց դա նույնիսկ այն բանից հետո, երբ դրանք ներկայացնել պահանջեցին իրավապահները։

Զուրաբյանը այս ամենից կարծես թե հետևություններ այդպես էլ չարեց ու չի հասկանում, որ իր ձեռքով ստեղծել է մի իրավիճակը, երբ ըստ էության զանցնաք է գործել, որի համար շատ կոնկրետ պատիժ է սահմանված և հիմա նա կամ պետք է ներողություն խնդրի ու ինչ որ կերպ դուրս գա իր իսկ ստեղծած տհաճ իրավիճակից, կամ էլ նրան պարզապես կզրկեն անձեռնմխելիությունից (ու կանեն դա առանց որևէ խնդրի) ու վերջնականապես խայտառակ կանեն՝ քրեական պատասխանատվության ենթարկելով։
Ու չեն փրկի Զուրաբյանին ոչ ընդդիմադիր հռետորաբանությունը, ոչ էլ քաղաքական հետապնդումների մասին աղաղակելը, որովհետև դրան չեն հավատա Հայաստանում, դրան այլևս ուշադրություն չեն դարձնի Եվրոպայում (պետք չէր ամբախ-զամբախ բաներ բստրել Եվրոպայի ամենահեղինակավոր կառույցի հասցեին)։

Սա՞ է ուզում Զուրաբյանը։ Չեմ կարծում։ Սա՞ են ուզում իրավապահները։ Չգիտեմ։ Սա պե՞տք է Հայաստանին։ Դժվար թե։ Որքան էլ Զուրաբյանի արարքը ակնհայտ ու տգեղ լինի, որքան էլ Զուրաբյանն արժանի է քամահրանքի ու պարսավանքների իր այս ու շատ այլ տիպիկ զուրաբյանական արարքների համար, չեմ կարծում, որ ճիշտ կլինի իրավական գործնթացը մինչև տրամաբանական ավարտի հասցնելը։

Ո՛չ, հարցը Զուրաբյան Լևոն անհատին խղճալու, կամ էլ համակրելու մեջ չէ, ոչ էլ Զուրաբյան Լևոն քաղաքական դիա․․․․ գործչին։ Այսպես թե այնպես, այս ամենից հետո նա ներքաղաքական դաշտում միշտ կրելու է զրպարտող մատնիչի խարանը։ Սակայն Զուրաբյան անհատին ու Զուրաբյան գործչին վերջնական հարված հասցնելով, ուժեղ հարված է հասցվելու նաև առհասարակ հայաստանյան ընդդիմություն ասվածին՝ դելեգիտիմացնելով ու էլ ավելի խորը անվստահության ու անտարբերություն մթնոլորտ ձևավորելով դրա շուրջ։ Հետո էլ, դա կլինի նաև խայտառակություն Հայաստանի Հանրապետության համար՝ միջազգային հանրության աչքերում։ Զուրաբյանն ինչքան էլ դմբո լինի, նա մեր դմբոն է և հեչ ցանկալի չէ, որպեսզի առանց այն էլ հնչեղություն ստացած այս տգեղ պատմությունը նման աղմկոտ ու տգեղ զարգացումներ ստանա։

Monday, October 19, 2015

Արմավիրի մուտանտ կովն ու Ատոմակայանի հիմնախնդիրը



Շամշյանը Արմավիրի գյուղերից մեկում վիժած կովի պատմություն է ներկայացրել, որը նոր թափ է հաղորդել Ատոմակայանի վնասակարության մասին խոսակցություններին։ Բանն այն է, որ գյուղում կովի են աբորտ արել ու պտուղն ունեցել է 5 ոտք, սիկ գլուխն էլ, ինչպես Շամշյանն է նշել՝ թռչնի գլուխ է եղել։ Բնականաբար, էլի սկսել են խոսել ռադիացիոն ֆոնի ու Ատոմակայանի վնասակարության մասին։

Այս առնչությամբ, նախ պետք է նշել, որ դատելով պտղի չափսերից, այն դեռ վերջնականապես չէր ձևավորվել, դրա համար էլ գանգը մի քիչ տարօրինակ տեսք ունի, բայց այն ոչ մի կերպ թռչնի գանգ չէ։ Նման ամպագոռհոռ հայտարարություն անելիս, պպետք է գոնե մինիմալ գիտելիքներ ունենալ անատոմիայի ու կենդանանիների ֆիզիոլոգիայի մասին։ Նախ՝ ոչ մի թռչուն նման համամասնություններով գանգ չի կարող ունենալ, երկրորդն էլ՝ կտուցը չի կարող այդքան մեծ լինել ու մսով ծածկված լինել։

Երկրորդը, ոչ մի փաստ չկա, որ նման մուտանտի գոյացման պատճառը հենց Ատոմակայանն ու ճառագայթումն է։ Նման պտուղ կարող էր գոյանալ գենետիկ մուտացիայի դեպքում էլ, անառողջ սնունդով սնվելու դեպքում էլ։ Եթե խնդիրը լիներ ճառագայթումը, ապա նման մուտացիաները պետք է շատ ավելի հաճախ լինեին ու հատկապես՝ Մեծամորի մոտտ գտնվող գյուղերում։

Գաղտնիք չէ, որ բարձիթողի վիճակում անասունները որտեղ ասես արածում են, այդ թվում նաև աղբանոցներում, ինչը կարող է բերել նման հետևանքների։ Բացի դրանից, նման մուտացիաներ հնարավոր են նույնիսկ առանց որևէ կողմնակի բացասական ազդեցության։ Դրա հավանականությունը փոքր է, բայց երբեմն կովերը կարող են մուտացիայի ենթարկված գեներ փոխանցել իրենց պտուղներին, ինչի արդյունքում դրանք կարող են ստանդարտից ավելի շատ, կամ էլ ավելի քիչ վերջույթներ ունենալ և այլ անոմալիաներ։

Այնպես որ, մի շտափեք ամենը բարդել ճառագայթման ու Ատոմակայանի վրա։ Գուցե Ատոմակայանը վնասակար է ու դրա հարևանությամբ ապրող մարդկանց առողջականի համար որոշակի ռիսկեր է ստեղծում, բայց մի բանում կարող եք վստահ լինել․ եթե ատոմակայանը փակվի, ապա էլեկտրաէներգիայի սակագինն այնքան կբարձրանա, որ դրա ու դրա ուղղակի հետևանք հանդիսացող գնաճի պատճառով մարդիկ այնպիսի սթրեսսերի կենթարկվեն ողջ հանրապետությունով, որ ճառագայթման հարաբերակկան ռիսկը աննշան բան կթվա դրա դեմ։

Friday, October 16, 2015

Սամվել Կարապետյանը կսպանի՞ ՀԷՑ-ի Հիդրային, թե՞ պարզապես կվարժեցնի դրան

ՀԵՑ-ը ձեռք բերելուց հետո առաջին անգամ հայտարարությամբ է հանդես եկել ընկերության նոր սեփականատեր Սամվել Կարապետյանը։ Կարևորագույն դրույթները, որոնք առկա են նրա հայտարարությունում, կայանում են նրանում, որ Կարապետյանը խոսք է տալիս նվազեցնել էլեկտրաէներգիայի կորուստը, պայքարել կոռումպացված աշխատակիցների ու անբարեխիղճ սպառողների դեմ և այս կերպ՝ նվազեցնելով ՀԷՑ-ի ծախսերը, հասնել նրան, որ էլեկտրաէներգիայի թանկացումներ չլինեն։

Ճիշտ է, առայժմ սա դեկլարատիվ հայտարարություն է ու դեռ հարց է, թե որքանով իրականությունը կհամապատասխանի հնչեցված նպատակներին, սակայն կոնկրետ Կարապետյանի պարագայում կարելի է որոշակի օպտիմիզմ թույլ տալ։ Նախ, տարօրինակ կլինի՝ այսքան տարիների ընթացքում ձեռք բերած ժողղովրդական դրական ընկալումը ջուրը լցնել և վերածվել հարստահարող օլիգարխի կերպարի՝ հանուն ինչ որ ՀԷՑ-ի, որի եկամուտները այսպես թե այնպես կաթիլ են՝ Տաշիր գրուպի օվկիանոսում։

Մյուս կողմից, Սամվել Կաարապետյանի գործարարի կրեդոյի խնդիր կա։ Այստեղ արդեն սեփական անվան ու պատվախնդրության հարցն է կանգնում։ Չեք լսի մի ընկերության մասին, որը լինելով Կարապետյանի բիզնես կայսրության անդամ՝ լինի անարդյունավետ, որովհետև դրա աշխատակազմն է իր չափի զգացումը կորցրել և ուշքները միաայն թալանն է։ Այսպես թե այնպես, ՀԷՑ-ը մի լավ թափ են տալու, շատ թալանչիներ ու պորտաբույծներ զրկվելու են իրրենց արտոնյալ կարգավիճակից ու նույնիսկ աշխատավարձից։

Ակնհայտ է, որ եթե ՀԷՑ-ում վարվի ճիշը ղեկավարություն ու ադեկվատ ներդրումային քաղաքականություն, ընկերությունը պարզապես չի կարող վնասով աշխատել, դա ուղղակի անհնար է։ Մնում է, որ Կարապետյանն իրոք գլուխ դնի ընկերության բարձիթողի վիճակի հետ ու կոտրի գործող կոռուպցիոն սխեմաները, որոնցից թելերը տանում են այդ թվում նաև տարբեր հայաստանյան պաշտոնյաների մոտ։ Այ հենց սա էլ ամենառիսկային գործոնն է, որը մտավախություններ է առաջացնում, որովհետև միֆ է, թե չար Բիբինը իր կամքով ու քմահաճույքով անում այն ամենը, ինչը դժգոհություն էր առաջացնում։ Բիբինը գնաց, իսկ Հիդրայի մյուս գլուխները դեռ ողջ ու առողջ են և ողջ հարցը նրանում է, թե որքանով է Կրապետյանը տրամադրված սպանել հիդրային ու տրամարվա՞ծ է արդյոք։ Գուցե նա գնա հեշտ ճանապարհով ու պարզապես կվարժեցնի՞ դրան։

Thursday, October 15, 2015

Զինվորական ծանր հանցագործությունների համար ոչ մի ներում-բեկում չի կարող լինել

Ցմահ ազատազրկվածների հարազատները պատարստում են ցույց անել կառավարության շենքի դիմաց ու սպառնում են հացադուլով։ Նարնք հույս ունեն այս կերպ գրավել նորանշանակ Արդարդատության նախարար Արփինե Հովհաննիսյանի ուշադրությունը և կրկին բարձրացնել պայմանական վաղաժամետ ազատման հարցը։
Հարկ է նշել, որ շուրջ 100 ցմահ ազատազրկկվածների զգալի մասը ստացել է այս ամենախիս պատիժը զինվորական ծանր հանցաագործությունների համար։ Մասնավորապես՝ սպանությունների, խմբակային սպանությունների և ինքնասպանության դրդելու մեղադրանքներով։ Ու հիմա, այդ թվում նաև այս մարդիկ են պահանջում պայմանական վաղաժամկետ ազատում, որքանո՞վ է դա արդար։
Սպանությունն ու ինքնասպանության հարցնելն ինքնին ծանրագույն հանցագործություններ են, դե իսկ բանակում նման զզանցանքները կրկնակի ավելի ծանր են և նույնիսկ կարելի է հավասարեցնել դա պետական դավաճանության, որովհետև ամեն նման դրվագից հետո գործ ունենք ոչ միայն կյանքը կորցրած դժբախտի հետ։ Նման սրիկաները միայն տվյալ մարդուն չեն սպանում, նրանք սպանում են վստահությունն առ բանակ ու վախ են ներշնչում բանակի հանդեպ։ Ուստի, նրանց նկատմամբ չի կարող գործել ոչ մի մեղմացուցիչ հանգամանք ու կտրականապես պետք է բացառել, որպեսզի նման հանցագործությունների ապացուցված դեպքերում գործարկվի պայմանական վաղաժամկետ ազատում։ Ի վերջո, ժամանակին, երբ կար գնդակահարության հոդված, նրանց կգնդակահարեին ու թող հարազատներն էլ հիշեն դա ու գոհ լինեն, որ իրենց մեծացրած հանցագործը դեռ շնչում է, որովհետև եթե արդարությունը մինչև վերջ հաստատվեր, ապա հիմա նրանց վաղաժամկետ ազատման փոխարեն պետք է մտածեին դրանց անփառունակ գերեզմանները խնամելու մասին։
Ի դեպ, առավել ակտուալ ու թարմ դեպքերից է նաև Ռազմական ինստիտուտի խմբակային սպանությունը։ Հիմա ինստիտուտի պետի նախկին տեղակալի որդու ու դրա բանդայի փաստաբանն է սկսել ինչ որ անհեթհեթություններ խոսել։ Մտածում է, թե հոլիվուդյան ֆիլմում է, ինքն էլ կինոյի մեջի փաստաբանը, որ կարելի է պոռոտախոսությամբ ցրել թեման։ Մինչդեռ սա Հոլիվուդ չէ, Հայաստանն էլ ԱՄՆ չէ՝ փոքրիկ երկիր է, որտեղ բոլորը գիտեն բոլորին ու ոչինչ գաղտնի չի մնում։ Ու հենց դրա համար էլ, ոչ մեկի համար գաղտնիք չէ այլևս, որ նրա պաշտպանյալները արյունառուշտ տականքներ են, ովքեր ահաբեկելիս են եղել ողջ Ռազմական ինստիիտուտը և գիտակցված, վաղօրոք մշակված պլանով դաժանաբար սպանել են մի տղայի, վ տղամարդկություն է ունեցել ու անկոտրում կամք և չի ցանկացել հանդուրժել նման սրիկաների բեսպրեդելը։ Այնպես որ, փաստաբանը կարող է արդեն հիմա նախապատրաստվել նրան, որ իր պաշտպանյալները լրացնելու են գնդակկահարության պիտանի, բայց ցմահ ազատազրկաման դատապարտվածների անփառունակ շարքերը։

Wednesday, October 14, 2015

Արա Աբրահամյանը ոչ Իվանիշվիլի է, ոչ էլ անգամ Ծառուկյան

Ara_Abrahamyan-11Վերջին շրջանում ներքաղաքական հիմնական նորություններից մեկն այն է, որ կարծես թե Արա Աբրահամյանը վերջնականապես որոշել է մտնել հայաստանյան քաղաքական դաշտ ու օգտագործելով ՕԵԿ-ի պլատֆորմը՝ իր կուսակցությունը ստեղծել, որը պետք է մասնակցի գալիք խորհրդարանական ընտրություններին։ Ոմանք վերաբերվում են սրան, որպես իշխանությունը վիճարկելու փորձ, բայց կարծում եմ, որ ոչ մի նման նպատակ անգամ ինքը՝ Աբրահամյանը չունի։

Ի վերջո, որքան էլ վատ խոսա նա ռուսերեն, նա անխելք մարդ չէ ու հասկանում է, որ իր քաղաքական պոտենցիալը Հայաստանում լուրջ չի ու րջանալու հեռանկարներ էլ չունի, քանի որ լավագույն դեպքում, ինքը կարող է իրեն թույլ տալ կիրառել ֆինանսական լծակը, ինչը լավագույն դեպքում կապահովի, որպեսզի Հայկական վերածնունդ կուսակցությունը կարողանա շառով-խերով հաղթահարել մինիմալ շեմը՝ պառլամենտում հայտնվելու համար, բայց դրանից ոչ ավել։

Աբրահամյանը ոչ Իվանիշվիլի է, ով մինչև քաղաքականությունը մտնելը իրոք հսկայածավալ օգնություն էր ցուցաբերել իր երկրին ու մտնելիս էլ մտավ ճիշտ ժամանակ, երբ ժողովրդական դժգոհությունները այնքան մեծ էին, որ բավական էր, որպեսզի Իվանիշվիլին ավելի շատ ընտրակաշառք բաժաներ, քան Սաակաշվիլին և նա կարողացավ քանդել վերջինիս իշխանական բուրգը։ Արա Աբրահամյանը չունի ոչ նման տպավորիչ ավանդ՝ Հայաստանի համար, ոչ այդքան բարձր վարկանիշ՝ ժողովրդի շրջանում և ոչ էլ այլևս այնքան ֆինանսկական միջոցներ ունի, որ մրցակցի իշխանությունների հետ։ Այս առումով, Արա Աբրահամյանը նույնիսկ Ծառուկյան էլ չէ, ուստի մեծ քաղաքական ամբիցիաներ ունենալ այսպես, թե այնպես չունի։

Ամենայն հավանականությամբ, գործ ունենք մինիմալ ներկայություն ունենալու գերխնդրի հետ՝ ԱԺ-ում ու չի բացառվում, որ ունի դրա դաբրոն՝ Ռուսաստանից, քանի որ ռուսներն էլ դեմ չեն լինի բացահայտ պրոռուսական քաղաքական միավոր ունենալ մեր պառլամենտում, բայց դրանից ոչ ավելի։

Tuesday, October 13, 2015

Ալբանական ու Սերբական մամուլը Նեմեցին մեղադրում է 2 միլիոն եվրոյով Հայաստան-Ալբանիա խաղը վաճառելու մեջ

Սա էլ արդեն հայկական լրատվամիջոցները չեն, որպեսզի ասեն, որ պարզապես իներցիայով Նեմեցի դեմ նոր արշավ են սկսել՝ հիմնվելով անհիմն կասկածների ու ենթադրությունների վրա։ երեկ սկզբում սերբական  telegraf.rs կայքն է տարածում տեղեկություն, որ Հայաստան-Ալբանիա խաղը վաճառվել է 2 միլիոն եվրոյով, հետո լուրը վերահրապարակում է իր մոտ ալբանական մի կայք՝ opozita.com։

Սա անասելի լրջացնում է իրավիճակը ու շատ հեռուն գնացող հետևանքներ կարող է ունենալ։ Ամենայն հավանականությամբ, ՈւԵՖԱ-ն կսկսի խաղի հետաքննություն ու եթե հանկարց կարողանան հաստատել նման կոռոուպցիոն գործարքի գոյությունը, ապա Հայաստանի ազգային հավաքականը խոշոր տուգանք պարտավոր կլինի լուծել ու առնվազն մի քանի խաղով կորակազրկվի։

Գուցե սա տարօրինակ հնչի, բայց սա թերևսս մեր ֆուտբոլը փրկելու միակ հնարավորությունը կլինի։ Այո-այո, մեր հավաքականը պետք է որակազրկվի մի քանի խաղով ու խոշոր տուգանքների ենթարկվի, որպեսզի էլ հնարավոր չլինի Նեմեցի համար պահօանելու ՀՖՖ նախագահի պաշտոնում մնալը և նա հարկադրված կլինի հեռանալ։ Իհարկե, այս խաայտառակությունը դեռ երկար կհետևի մեր ազգային հավաքականին, բայց ամեն ինչ ավելի լավ է, քան նման ֆեդերացիայի նախագահ ունենալը, ով հավաքականին վերաբերվում է, ասես իր մասնավոր սեփականություն ու արդեն ազատորեն տնօրինում է այն, ասես կավատը՝ մարմնավաճառին

Monday, October 12, 2015

Քանի դեռ հայկական ֆուտբոլի ղեկին Նեմեցն է, մեր ֆուտբոլն ապագա չունի

Ինչպես գիտեք, երեկ տեղի ունեցավ մեր ազգային հավաքականի հերթական խայտառակ պատմությունը, երբ մենք սեփական հարկի տակ 3։0 հաշվով խայտառակ պարտություն կրեցինք Ալբանիայի ազգային հավաքականից։ Այսօր արդեն համացանցը եռում է այդ խաղի քննարկումներից ու կարելի է բազմաթիվ մարՌուբեն Հայրապետյանին՝ Նեմեցին։ Ընդ որում, մեղդրում են ոչ թե զուտ պարտության փաստում, այլ պնդում են, որ Նեմեցը ծախսել է խաղը, քանի որ այն մեր համար բացի թասիբի հարցից, ոչ այլ նշանակություն չուներ, իսկ ալբանացիներին այս հաղթանակը թույլ տվեց շրջանցել Դանիայի հավաքականին ու վաստակել ուղեգիր՝ Եվրո 2016-ին մասնակցելու համար։

Հաշվի առնելով դեռ նախկինում տեղ գտած մի քանի սկանդալային դրվագներ, հատկապես՝ հայ մրցավարների հետ կապված սկանդալը, երբ ՈւԵՖԱ-ն հետաքննություն էր սկսել՝ նրանց մրցավարության արդյունքներին ծանոթանալով, ինչպես նաև հիշելով այն բանը, որ սա բնավ առաջին դեպքը չէ, որ Նեմեցին մեղադրում են հավաքականի խաղերը ծախելու մեջ, տեղին է հիշել հայտնի ասացվածքը, որ առանց ծուխ կրակ չի լինում ու իրոք կա հավանականություն, որ Ռուբեն Հայրապետյանը իրոք նման մութ գործարքների մեջ մտել է, սակայն այս պահին հանրության տրամադրության տակ եղած փաստերը թույլ չեն տալիս միանշանակ ու փաստարկված նման պնդում անել։

Սակայն, նույնիսկ սրա մասին չէ, որ ցանկանում եմ խորանալ։ Անկախ նրանից, ծախում է խաղերը Նեմեցը, թե ոչ, ակնհայտ է, որ Հայաստանի ազգային հավաքականը մտել է փակուղի ու չի կարողանում ոտքի կանգնել։ Ռուբեն Հայրապետյանն էլ՝ լինելով ՀՖՖ նախագահ, դրա անմիջական պատասխանատուն է, որովհետև եթե ինչ որ համակարգ, երկար տարիներ ղեկավարվում է նույն մարդու կողմից ու այդ համակարգը չի դրսևորում արդյունավետություն, նշանակում է, որ ղեկավարը առնվազն կրում է դրա պատասխանատվությունը ու պետք է նրան փոխարինել, որովհետև այդեն պարզ է, որ նա չի կարողանում հաղթահարել եղած խնդիրները։

Իսկ այն, որ Նեմեցը չի կարողանում, կամ էլ չի ուզում դա անի, պարզ է դառնում թեկուզ նրանից, որ արդեն գրեթե 15 տարի զբաղեցնելով ՀՖՖ նախագահի պաշտոնը, նա այդպես էլ ինչ որ բեկում չի կարողացել մտցնել։ Ու պետք չէ հղում անել Աշխարհի առաջնության ընտրական փուլի ժամանակ մեր տոնած մի քանի հաղթանակների համար, որովհետև դրանք հետևանք էին առաջին հերթին նրա, որ մեր հակառակորդները մեզ լուրջ թերագնահատել էին ու հաշվի չէին առել, որ մեր հավաքականը՝ ունենալով կատաստրոֆիկ վատ խաղացող պաշտպանություն, կարող է դաշտ հանել հրաշալի հարձակվողական կազմ ու պարզապես ֆանտաստիկ սեյվեր անող դարպասապահ։ Ու նույնիսկ այդ հաղթանակները թույլ չտվեցին հասնել շոշափելի արդյունքի, որովհետև այդ պատահական ու օբյեկտիվ դրական գործոնների կողքին հավերժ ակտուալ էր ՀՖՖ-ում ու հայկական ֆուտբոլում տիրող խայտառակ վիճակն ու մթնոլորտը, որի համար պատասխանատում է հենց Նեմեցը։

Կարծում եմ, որ ոչ մի բան էլ չի փոխվի և մենք կարող ենք էլի մի քանի պատահական հաջողություններ ունենալ ապագայում, բայց ընդհանուր՝ բացասական արդյունք, որովհետև մի բան հիմա ակնհայտ է․ մեր ֆուտբոլը ստագնացիայի մեջ է ու այդ ստագնացիայի գլխավոր պատճառի անունը Ռուբեն Հայրապետյան է, ով խոչընդոտում է պրոգրեսսին ու իր անձնական ձեռնարկության տեղ է դրել Ազգային հավաքականն էլ, հայկական ֆուտբոլն էլ։ Քանի դեռ Նեմեցի ղեկին է, մեր ֆուտբոլը չունի ու չի կարող ունենալ ապագա։

Thursday, October 8, 2015

Հայաստանը կարող է քայլ ձիով անել՝ առաջարկելով ռուսներին Ստեփանակերտի օդավակայանն օգտագործել ԻՊ-ի դեմ


Սիրիայում զարգացումները օր-օրի նոր թափ են հավաքում, ինչը սկզբունքորեն փոխում է ողջ տարածաշրջանի աշխարհաքաղաքական մթնոլորտն ու կոնյունկտուրան։ Այս փոփոխություններից կարող ենք օգտվել նաև մենք, եթե գործենք գրագետ ու խելացի, առանց շտապողականություն ու հիմնվելով առաջին հերթին մեր պետական շահերի վրա։

Նմանօրիակ քայլ ձիով կարող է լինի Արցախի անվտանգության պողպատյա երաշխիք ապահովելը, բացի եղածից։ Խոսքը Ստեփանակերտի օդանավակայանը շահագործելու իրավունք տալն է Ռուսաստանի ՌՕՈւ-ին։ Սա շատ հեռանկարային բան կարող է լինել, որովհետև ունի երկու դրական ասպեկտ․ նախ, ստեղծված իրավիճակում նման բազայի համար ռուսները ոչ միայն շնորհակալ կլինեն, այլև պաատրաստ կլինեն վճարել դրա համար բավականին կլորիկ գումար, որովհետև տաքացած տարածաշրջանում նման ռամաբազան հիրավի ռազմավարական նշանակություն է ձեռք բերում։


Երկրորդը, Արցախում ռուսական ռազմավարական բազայի առկայությունը անվտանգության հավելյալ երաաշխիք կլինի Արցախի համար, բացի հայկական բանակից, իսկ այս հարցում օգնությունը ավելորդ չի լինում։ Նշեմ, որ խոսքը ոչ թե խաղաղապահ միավորումների մասին է, այլ ֆունկցիոնալ ռազմաօդային բազայի ու դրա ենթակառուցվածքների մասին։

Երրորդ գործոնը, որ կարևորությունն անհնար է գերագնահատել, կլինի այն, որ Արցախը ևվս մեկ անգամ հանդես կգա որպես պյմանականորեն ինքնուրույն աշխարհաքաղաքական գործոն ու միջազգային հարաբերությունների տեսանկյունից ավելի ծանր քաշային խաղացող։ Միևնույն ժամանակ, հիմնական խաղացողների համար բնականաբար պարզ կլինի, որ իրականում այդ ամենի հետևում միացյալ Հայաստանն է՝ ՀՀ-ի ու ԼՂՀ-ի ամբոջությունը, որը բացի ռեգիոնալ հիմնախնդիր լինելուց հավակնում է աշխարհաքաղաքական լրջագույն գործոն դառնալու։

Wednesday, October 7, 2015

Զգուշացեք Լունապարկից․ մի վտանգեք Ձեր ու Ձեր երեխաների կյանքը (Video)


karuselll nkarԱյն, որ Լունապարկ ատրակցիոնի շատ կարուսելներ գտնվում են անմխիթար վիճակում՝ ոչ մեկի համար գաղտնիք չէ, քանի որ դրանցից շատերը վաղո՜ւց սպառել են շահագործման բոլոր հնարավոր ու անհնար ժամկետներն ու իրենց ռեսուրսը։ Սակայն ատրակցիոնի տնօրինությունը կարծես թե այլ կարծիք ունի այս հարցի շուրջ ու այնքան ագրեսիվ է բռնել այդ դիրքորոշումը, որ պատրաստ է նույնիսկ բացահայտ ստեր ու ապատեղեկատվություն տարածել լրատվամիջոցներով։


Վերջին նման սկանդալը համացանցում հայտնվեց հոկտեմբերի 5-ին, երբ Ա1+ լրատվական գործակալությունը հաղորդեց, որ իրենց տնօրենն իր թոռնիկի հետ նստել է Լունապարկի «Ամերիկանսկիե գորկի» կոչվող կարուսելը, որն ընթացքի ժամանակ պոկվել է և պապիկնն էլ, թոռնիկն էլ մարմնական վնասվածքներ են ստացել։ Իրականում սա ոչ առաջին նման դեպքն է, ոչ էլ վերջինը կլինի, եթե ինչ որ բան չձեռնարկվիԼ Ամեայն հավանականությամբ, սրա մասին էլ չէին իմանա, եթե տուժողն ինքը չլիներ լրատվական ռեսուրսիի տնօրեն, կամ էլ կիմանայինք լավագույն դեպքում ասեկոսեների մակարդակով։

Tuesday, October 6, 2015

Արման Մարգարյանի խնդրով ոչ թե Հ1-ը այլ Ոստիկանությունը պետք է զբաղվի. ի՞նչ իմանաս ինչ որ մեկի արդեն վնասել է, թե ոչ

Հայաստանի գործող օրենսդրությամբ սպառնալիքները համարվում են զանցանք, որոնց համար մարդուն կարող են պատասխանատվության ենթարկել, ուստի Հ1-ի հաղորդավար Արման Մարգարյանի հարցով ոչ թե Հանրային Հեռուստաընկերությունն ու Ջաղինյանը պետք է զբաղվեն, այլ ՀՀ Ոստիկանությունը։ Ի վերջո, ի՞նչ իմանաս, գուցե մարդը ոչ միայն ֆեյսբուքում գրելով է բավարարվել, այլ կոնկրետ գործողություններ էլ է իրականցերել մարդկանց հանդեպ։

Դեռ մի կողմ դնենք դատողություններն այն մասին, որ հրապարակային դեմքը պարզապես չի կարող նման վարք ու արձագանք դրսևորել, քանի որ պետք է գիտակցի, որ սա հայտնի լինելու մեդալի հակառակ կողմն է ու դու միշտ էլ կարող ես հայտնվել իրավիճակում, երբ քեզ անծանոթ մարդիկ ինչեր ասես կարող են գրել ու ասել քո մասին և դու եթե չես էլ կարող անտարբեր գտնվել, ապա ինքդ պարզապես բարոյական պարտականություն ունես՝ դրանց դեմ պայքարելիս մնալ օրենքի տիրույթներում և դիմել իրավապահներին, կամ էլ դատարան, բայց ոչ երբեք սպառնալիքներ տեղացնես, այն էլ՝ հրապարակայնորեն։

Monday, October 5, 2015

Բա ո՞ւր կորավ մեր գրանտակերների խոստացած Ռուս-Թուրքական դաշինքը

Արդեն տարուց ավել է, ինչ մեր մեդիադաշտում ակտիվ գրանտակերներն ու Արևմտյան դեսպանատների կամակատարները եկել են ընդհանուր կոնսենսուսսի՝ կոնկրետ հարցի շուրջ․ պետք է ամեն գնով հանրային կարծիքն աղավաղեն և մարդկանց համոզեն, որ վերահաս վտանգ կա, որ ռուսներն ու թուրքերը դաշինք կկազմեն ու կսկսեն մեր դեմ գործել, Արցախն էլ կխլեն։

Ընդ որում, քարոզչական այս արշավին մասնակցում են ոչ միայն անդեմ ֆեյքեր, կամ էլ փոքր լսարանի տեր իրական մարգինալներ, այլ այս գրանտատերա-ակտիվիստական դաշտի լոկոմոտիվներ, ինչպիսիք են Իգոր Մուրադյանն՝ իր խմբակի հետ, Սեֆիլյանն՝ իր անվան աղանդի հետ, Ժառանգությունն՝ իր գործակալական ցանցով․․․ Բոլոր սրանք արդեն ականջներս մազոլ են աարել, այնքան են պատմել Ռուս-Թուրքական դաշինքից ու Ղարաբաղ հանձնելուց, ասես դրանք արդեն կայացած փաստեր են։

Մինչդեռ, անցած շաբաթ Ռուսաստանի սկսած ավիահարվածները կարծես թե պայթեցրեցին այս զւոտ քարոզչական փուչիկը։ Հիմա առավել քան ակնհայտ է, որ ոչ միայն ոչ մի ռուս-թուրքական դաշինքի հեռանկար անգամ չկա, այլև գործ ունենք գնալով ավելի սաստկացող առճակատման հետ։ Բանը հասել է նրան, որ Թուրքիան՝ Էրդողանի շուրթերով անում է այնպիսի հայտարարություններ, որոնք պարզապես անթույլատրելի են դիվանագիտական էթիկետի տեսակետից։ Մասնավորապես, Թուրքիայի նախագահը հայտարարել է, որ Ռուսաստանը կոպիտ սխալ է գործում՝ օդային հարվածներ հասցնելով Սիրիայում և քաղաաքա-տնտեսական շատաժի այլ մեխանիզմների է դիմել։